| nowo¶ci |
DEMONSTRACJA POD HASLEM “ZADEN CZLOWIEK NIE JEST NIELEGALNY”
9 LISTOPADA – rocznica nocy krysztalowej – godz. 15.00 WARSZAWA – PL.
UNII LUBELSKIEJ (zbiorka pod supersamem, czyli tam gdzie zawsze)
wa¿ne jest przy¶cie punktualnie, poniewa¿ demonstracja bêdzie siê przemieszcza³a!
we¿cie ze sob± gwi¼dki, pokrywki od garnków i wszelkie inne halasowydaj±ce rzeczy
transparenty, flagi równie¿ s± mile widziane
ZADEN CZLOWIEK NIE JEST NIELEGALNY!
DEPORTACJE STOP!
OTWORZYC GRANICE!
PRECZ Z WIZAMI!
DEPORTOWAC RZAD!
STRAZ GRANICZNA DO CYWILA!
RADYKALNA AKCJA ANTYFASZYSTOWSKA
_________________________
Poni¿ej znajduj± siê opisy sytuacji, jakie panuj± w krajach z których
pochodzi³y osoby, którym odmówiono statusu uchod¼cy w Polsce. Na
podstawie rocznego raportu Amnesty International, opublikowanego 14 czerwca 2000.
W ubieg³ym roku wnioski o nadanie statusu uchod¼cy z³o¿y³o 2955
cudzoziemców. Najwiêcej wniosków pochodzi³o od obywateli Armenii (868),
Afganistanu (555), Rumunii (211), Bu³garii (185), Mongolii (161), a
oprócz tego z Pakistanu, Sri Lanki, Indii, Bangladeszu, Iraku, Sudanu, Etiopii,
Somalii, Kamerunu. Status uchod¼cy Minister Spraw Wewnêtrznych i
Administracji nada³ w 41 przypadkach. Do koñca sierpnia tego roku
zarejestrowano 2559 wniosków.
Ludno romska znowu pada³a ofiar uprzedze rasowych, a doniesienia mówi
o ca³ej gamie przestêpstw od wyzwisk, gró¼b i masowych pobiæ do zabójstw.
Dokonano identyfikacji poszczególnych problemów w Bu³garii, Czechach,
Grecji, na Wêgrzech, w Rumunii, S³owacji i Kosowie. Tam przypadki napa¶ci
czêsto mia³y miejsce przy oczernianiu ludno¶ci romskiej przez czê¶æ
opinii publicznej i mediów.
Trwa³y doniesienia o brutalno¶ci policji, czêsto motywowanej rasowo.
Sprawcy tych nadu¿yæ byli bezkarni. Policja czêsto stosowa³a zastraszanie i
nadu¿ywa³a si³y w Bu³garii. Tortury w miejscu przetrzymywania czono z
domniemanymi wymuszeniami ochrony przez policj w Mo³dawii. W lipcu
Europejski Trybuna³ Praw Cz³owieka uzna³ Francjê winn± naruszenia norm
miêdzynarodowych w odniesieniu do stosowania tortur i zapewnienie
uczciwego procesu. Wielka Brytania zosta³a surowo skrytykowana przez Europejski
Komitet Zapobiegania Torturom (ECPT) za pob³a¿liwo dla brutalno¶ci
policji.
W szeregu krajów odmowa pe³nienia s³u¿by wojskowej ze wzglêdu na
przekonania w dalszym ci±gu grozi kar wiêzienia. W Grecji, wed³ug otrzymanych
doniesieñ, w³adze utrudnia y w pewnych przypadkach rozpatrywanie wniosków
o uzyskanie statusu osoby zwolnionej ze s³u¿by wojskowej ze wzglêdu na
przekonania. W rezultacie ubiegaj±cy siê byli oskar¿ani o niesubordynacj
i otrzymywali wyroki do czterech lat pozbawienia wolno¶ci. Armenia, Litwa,
Bia³oru¶, Macedonia i Rosja nie dopuszczaj mo¿liwo¶ci zast±pienia s³u¿by
wojskowej s³u¿b± zastêpcz±.
Oddzia³y Talibów w Afganistanie w toku walk miêdzy grupami etnicznymi pali³y
domy, niszczy³y sady, wysiedlaj±c siê ponad 100.000 osób, g³ównie Tad¿yków.
S±dy Talibów, po nieuczciwych procesach, skazywa³y na ch³ostê, amputacje i egzekucje.
W Pakistanie rz±d w dalszym ci±gu wykazywa³ uprzedzenia w stosunku do
kobiet. Zaniecha³ badañ dotycz±cych powa¿nych narusze praw cz³owieka w
tym “honorowych zabójstw” kilkuset dziewcz±t i kobiet oraz handlu kobietami.
Podobnie w Bangladeszu rz±d nie potrafi³ zapobiec oblewaniu kobiet r
cymi kwasami i ich mordowaniu z powodu posagu. Nie wszcz±³ te ¶ledztwa w
sprawach gwa³tów podczas przetrzymywania przez policjê.
Na porz±dku dziennym by³y w Indiach ataki na s³absze ekonomicznie i
socjalnie grupy spo³eczne dalitów i innych wspólnot. Mia³y one miejsce
czêsto przy widocznym pob³a¿aniu policji i w³adz lokalnych. Uzyskanie
zado¶æuczynienia pozostawa³o problematyczne, za kobiety by³y
szczególnie nara¿one na naruszenia praw cz³owieka. ci, którzy ubiegali siê o
uzyskanie sprawiedliwo ci w ich imieniu sami stawali siê ofiarami.
Rz±d Sri Lanki podj±l pewne kroki dla rozpatrzenia narusze w przesz³o¶ci
praw cz³owieka przez s³u¿by bezpieczeñstwa i m.in. doprowadzi do
ekshumacji szcz±tków 15 osób, uznanych za zaginione w po³owie 1966 r. Jednak w
dalszym ci±gu niepokoj±ca jest bezkarno osób dokonuj±cych tortur. Nasili³y siê
morderstwa cz³onków parlamentu i w³adz lokalnych nale¿±cych do
politycznych partii Tamilów, a reprezentowanych w parlamencie przez LTTE.
Konflikty zbrojne nie ustawa³ w Demokratycznej Republice Konga (DRK),
gdzie zbrojn± opozycjê wspiera³y Burundi, Rwanda, i Uganda, a si³y rz±dowe
Angola, Namibia, Zimbabwe i – wed³ug doniesieñ- Sudan. Czad wycofa³ swoje oddzia³y
w kwietniu. W DRK tortury, maltretowanie i gwa³ty by³y na porz±dku dziennym,
a rz±d i jego zwolennicy prze¶ladowali w dalszym ci±gu cz³onków
plemienia Tutsi.
S³u¿by bezpieczeñstwa w Togo, podobnie jak robi³y to dotychczas, dalej
³ama³y prawa cz³owieka przy biernym stanowisku w³adz. W³adze nie zrobi³y
nic dla poci±gniêcia do odpowiedzialno ci winnych tych przestêpstw. Po
opublikowaniu Raportu Amnesty International, który szczegó³owo dowiód³,
¿e przeprowadzano w tym kraju pozas±dowe egzekucje, w³adze zastosowa³y
represje w stosunku do obroñców praw cz³owieka podejrzanych o przekazywanie
informacji do Amnesty International. Obroñcy praw cz³owieka byli równie¿
zagro¿eni w Burkina Faso, Kamerunie, Czadzie, DRK, Gambii, Kenii, Lesoto
i Liberii.
Tysi±ce dzieci i m³odzie¿y poni¿ej 18 lat, czêsto wcielanych siê do
grup zbrojnych, bra³o udzia³ w walkach po stronie opozycji lub si³ rz±dowych
w Sierra Leone, Burundi, Gwinei-Bissau, Somalii, Angoli i Sudanie.
W Somalii, gdzie nie istnieje system s±downictwa, bezkarne ugrupowanie
zbrojne poszczególnych klanów zabi³y dziesi±tki bezbronnych osób cywilnych.
Na porz±dku dziennym by³y porwania, uprowadzanie zak³adników i gwa³ty.
Sytuacja w Sudanie w dalszym ci±gu by³a zdominowana przez wojnê. Nie bior±ca
udzia³u w konfliktach ludno cywilna nara¿ona by³a na powa¿ne
naruszenia praw cz³owieka – rozmy¶lne i samowolne zabójstwa – ze strony wszystkich
stron konfliktu. Donoszono o uprowadzeniach dokonywanych przez si³y rz±dowe
i ich sprzymierzeñców. Porwanych traktowano jak niewolników. W
naruszaniu praw cz³owieka swój niechlubny udzia³ mia³y te koncerny naftowe. Czêsto
nie poczuwa³y siê one do odpowiedzialno¶ci za nadu¿ycia grup wykorzystywanych
do ochrony ich pól naftowych.
W Etiopii i Rwandzie kontynuowano procesy oskar¿onych o ludobójstwo. W
Burundi rozprawy s±dowe, którym poddano wiele dziesi±tków wi¼niów
politycznych, oskar¿onych o udzia³ w masakrach ludno ci cywilnej Tutsi w
1993 r. nie spe³nia³y miêdzynarodowych norm uczciwego procesu. By³y urz±dnik
w³adz Rwandy zosta³ skazany w Szwajcarii za zbrodnie ludobójstwa, a
wobec oficera armii mauretañskiej zastosowano areszt i prowadzono dochodzenie
we Francji za stosowanie tortur.
W dalszym ci±gu na Wybrze¿u Ko¶ci S³oniowej by³y niepokoje po grudniowym
przewrocie i obaleniu rz±du. W Etiopii ci±gnêca siê wojna z Erytre±
powodowa a wielkie ofiary i masowe wewn±trzne przesiedlenia ludno¶ci.
Aby unikn±³ skutków konfliktów zbrojnych ludno Sierra Leone, DRK,
Sudanu, i Konga masowo ucieka³a do krajów s±siednich. W Etiopii odnotowano
aresztowania i przymusowe deportacje, czêsto przebiegaj±ce w bardzo ci¶kich
warunkach. W tym samym czasie trwa³y aresztowania, maltretowanie i szykany
w stosunku do uchod¼ców w D ibuti, Beninie, Afryce Po³udniowej, Kenii i
Tanzanii. W³adze w Etiopii i Burundi przymusowo przemieñci³y setki tysiêcy
ludno¶ci. Przesiedlenia na du skal , obejmuj±ce wiele pozbawionych
opieki dzieci, stwierdzono tak¿e w Etiopii, Sudanie i Sierra Leone. W Senegalu
prawa cz³owieka narusza³y zarówno armia, jak i zbrojne grupy opozycji
daj ce niepodleg³o¶ci dla po³udniowej Zasamance.
W Iraku wykonano setki wyroków ¶mierci, w tym na przypuszczalnych wiê¿niach
sumienia. Dalej samowolnie aresztowano, zatrzymywano i torturowano
przeciwników politycznych. Chocia¿ sytuacja w zakresie praw cz³owieka w
irackim Kurdystanie od rozejmu zadeklarowanego w 1997 r. stopniowo siê
poprawia³a, to w dalszym ci±gu wystêpowa³y tam przypadki ³amania praw
cz³owieka – samowolne aresztowania i zabójstwa polityczne.
