Dwa największe związki zawodowe głównego nurtu po przejęciu jednej z kamienic zapowiedziały sprzedaż budynku, lub ewentualnie umożliwienie wykupu mieszkań przez lokatorów, ale tylko po cenach rynkowych.
Bolesław Stanikowski z OPZZ powiedział: “Nie będziemy wyrzucać ludzi bandyckimi metodami, ale niech nie myślą, że pozwolimy im płacić takie czynsze jak obecnie. Skądś trzeba przecież wziąć pieniądze na remont. Kamienica jest w opłakanym stanie. Nie po to ją odzyskaliśmy, by dokładać do interesu.”
Stwierdza, że przejęcie kamienicy należało się związkom “jak psu zupa”. Na pytanie czy związkowcy nie powinni pozwolić lokatorom wykupić mieszkań za symboliczną kwotą biurokrata stwierdził, że związki zawodowe nie są instytucjami charytatywnymi.
Jarosław Czub, od 20 lat lokator kamienicy stwierdził, że słowa związkowca ostatecznie rozwiewają wątpliwości co do intencji nowych właścicieli kamienicy. W zasadzie trudno się dziwić, że postanowili po prostu zarobić. Ale jeśli ktoś wierzył w retorykę związkowych liderów, w ich społeczną wrażliwość, to właśnie się tej wiary pozbył.
Czub dodaje, że w tej sytuacji związki zawodowe powinny się wstrzymać z mówieniem o złodziejskiej prywatyzacji czy pazerności biznesmenów. Jedyna różnica pomiędzy pazernością związkowców i biznesmenów polega na tym, że ta biznesmenów jest wolna od hipokryzji.
http://cia.media.pl/poznan_opzz_i_solidarnosc_kamienicznikami
